Dag 5 – Woensdag 11 Maart – Mooi op tijd, maar toch te vroeg.

Omdat het gisteren nog al laat is geworden, slapen we vandaag uit, zeker tot 8 uur. Maar omdat Marion vandaag verschoont is van ontbijtdienst mag dat. How come ? zult U zeggen. Het plan was om vandaag de Florida Mall te bezoeken omdat een bekende fruitboer pontificaal hun nieuwste product op de wereldwijde webkraam had tentoongesteld wilden we die daar wel eens met de handjes vasthouden, kneden, proeven zo U wilt. En omdat we gisteren via de tolweg over de OBT (Orange Blossom Trail) heen gingen, waaraan de Florida Mall huist, en precies op die kruising een vestiging van restaurantketen Cracker Barrel zit, gingen mijn gedachten gelijk uit naar de heerlijke pannekoeken met noten die ik daar een paar keer gegeten heb. En dus gooi ik gelijk het voorstel in de lucht om morgen (vandaag dus) vroeg richting Florida Mall te gaan, en omdat die pas om 10 uur open gaat, eerst een ontbijtje te doen bij CB. Hoeven we ook niet zo vroeg op, gnèh, gnèh, en hebben we de rest van de, verwachte warme, dag voor onszelf en het zwembad. En zo geschiedde.

Na het weer smakelijke en copieuze ontbijt (lunch kan er niet meer bij vandaag) is het toch wat later dan verwacht en zakken we OBT verder af om eerst even wat te regelen voor de, gelukkig nog lang niet in zicht, dag van vertrek. Als compensatie voor het persoonlijk verlies eerder deze week wil ik toch wat gedaan hebben, en dat gaat hier hopelijk prima voor elkaar komen, ga ik maar van uit. Weer wat verderop arriveren we bij de Florida Mall, waar ik deze keer de automobiel niet achter de gereedschapsafdeling van Sears parkeer, maar een plekje zoek dat wat dichter bij het fruithuis ligt. Al maakt dat bij dit winkelcentrum niet heel veel uit, dat is zo immens groot dat het altijd een hele wandeling is om ergens te komen. Dat blijkt ook wel bij als we terug bij de auto zijn, de stappenteller staat dan voor vandaag al bij de 2 KM.

Het blijkt vandaag bijten in een zure appel, want de gepresenteerde klok(huis) heeft een worm, hij is er nog niet, dat duurt nog een maand. Zijn wij een keer op tijd, zijn zij het niet. Maar omdat we er toch zijn vraag ik gelijk even iets aan één van de vermeende genieën over mijn fruitige lulijzer. Niet iedere genie is een genie, maar voor mijn vraag word intern de juiste genie opgeroepen. Dan blijkt dat ik eigenlijk zelf ook en genie ben, of nog meer een oppergenie, want al die websites en pagina’s die hij op het mega iMacscherm opgoogeld heb ik thuis achter mijn bescheiden ASUS leptoppie ook al (meerdere) malen gezien, en hij komt met de antwoorden net zo ver al ikzelf, nergens dus.

En weer verlaat een teleurgestelde klant het pand. De Bose buurman heeft gelukkig wel de accessoire voor de QC15 die ik zoek, dus is het malle bezoek niet helemaal onvruchtbaar. De rest van de dag leent zich weer uitstekend voor bivakkeren aan de pool, en dat doen we dan ook, terwijl de electronica weer overuren maakt met tik en zoekwerk. Lekker relaxen tot etenstijd, waarbij de keuze (en er is zooooo veel keuze) voor vandaag valt op Applebees, geen familie, ook geen genieën, maar wel altijd goed voor een fijne maaltijd, en die hoeven ze niet te googelen, die maken ze zelf.

Normaal gaan we beiden voor de Sizzling Double Barrel, een lekker zekerheidje, maar ik probeer vandaag wat nieuws op de kaart. Ook biefstuk, maar dan met een low-callory garnituur, de Pepper Crusted Sirloin, die er op de foto op de menukaart erg smakelijk uitziet, maar in dit geval tells a picture lang niet the thousand words, want ik vond het meeste verre van smakelijk. De biefstuk en de paddestoelen waren goed weg te krijgen, maar de volgende keer word het gewoon weer de knetterende whisky biefstuk, waarvan ik gelukkig een stukje van mee mocht eten van mijn lieve eega.

Thuis wachten laptop en koffie en een nieuwe Criminal Minds en de planning voor morgen. Of we wat plannen en dat ook gaan uitvoeren hoort U morgen weer.