Dag 9 – Zondag 15 Maart – Spannender kunnen we het niet maken.

Is het gisteravond toch nog weer later geworden dan gedacht. Ik liep al een tijdje rond met het idee om een extra pagina toe te voegen aan de WordPress reisblogs met kliklinkjes naar de andere reisverslagen en dat ging lekker. Boven aan de pagina, in het menu, staat nu “Andere Reizen”, en daar kun je ze vinden. En omdat ik toch lekker bezig was, besloot ik gelijk de telefoon maar even verder op te vullen met muziek. We maken er veel gebruik van in de auto via MyLink (bluetooth) van de Chevy, want onze favoriete zenders alhier zijn of opgedoekt (96.5-WHTQ Classic Rock) of verworden tot ouwehoerzender (101.1-WJRR Hard Rock), en dan is eigen muziek wel net zo prettig. Nu had ik al 1400 nummers op de Iphone, maar daar kan nog wel wat bij, zeker als de 600 overbodige foto’s er af gegooid zijn.

Dat kan allemaal via Itunes, maar ik was even vergeten dat ik en nieuwe laptop had, en synchroniseren in dat geval betekent dat alle muziek in één klap van de telefoon gezogen word, want hij kent mijn telefoon nog niet. Even een tegenvaller, maar wel op te lossen, en dat kost tijd, veel tijd. Eén op één uploaden zal niet gaan, daar heeft de Appel niet genoeg geheugen voor, dus moeten we selecteren. Ook geen punt, dat kan op artiest, genre, album, mogelijkheden genoeg, maar 2500 nummers overzetten duurt een kleine eeuwigheid en dan word het vanzelf laat. Het is niet anders.

Maar zo hebben we vanochtend wel weer onze eigen muziekjes over de Bose als we via de 429 tolweg richting Pine Hills, waar aan West Colonial Drive de Florida Fairgrounds liggen waar vandaag een aantal evenementen plaatsvinden. Een hele grote fleamarket, maar die is er wekelijks, en de Orlando Gun Show, waar wij voor komen. We vonden het vorig jaar erg leuk en apart om te zien, een warenmarkt voor werkelijk allerlei soorten schiettuig en verdedigingswapens waar man, vrouw en kind liepen te shoppen en keuren als waren ze bij Ikea of Mediamarkt. Maar deze tweede keer is het zelfs voor ons al gesneden koek geworden. Nog steeds verbazingwekkend, maar niet nieuw meer, en omdat we toch geen potentiële kopers kunnen zijn, zijn we een stuk sneller klaar dan vorig jaar.

Na een uurtje snijden we dwars door Orlando, via Kirkman Road, richting de Premium Outlets aan de behoorlijk opgeknapte International Drive waar Marion nog een kledingstuk in de juiste maat (de andere Tommy aan LBV had die niet) bij de lokale Tommy H. aanschaft, de VF ons niks kan verkopen, en we dus snel weer richting Lindfields opstomen. We maken nog een tussenstop bij Publix, waar de kaartlezers, ondanks de melding van Marion op hun Facebook, nog steeds geen pinpas accepteren, en we dus maar weer met de creditcard afrekenen. Thuisgekomen roept het zwembad al weer van verre, en daar geven we de rest van de dag dan ook graag gehoor aan. We hoeven de deur niet meer uit.

De late lunch, koffie met puddingbroodjes en als snack peperoniworst lagen al bij de Publix in de kar en voor de maaltijd zijn we ook reeds voorzien. Rond het zwemmen en zonnen kruip ik achter de laptop om nu eindelijk eens de foto’s van de laatste paar vakanties op een rijtje en op de website (later deze week) te zetten en Marion werkt de updates van alle Appels bij. En zo rommelen we de middag verder door. Niet echt spectaculair en/of spannend, maar wel helemaal passend in het doel van deze vakantie; lekker relaxen en niks doen, en dat gaat ons steeds beter af. Aan het eind van de middag komt de maaltijd op tafel, we eten “in” vandaag, iets wat we bij de Publix al geregeld hadden. Bij onze buurtsuper wordt namelijk iedere dag verse sushi gemaakt, iets waar we allebei dol op zijn, en dat is ons voedsel voor vandaag. Het smaakt allemaal voortreffelijk.

De rest van de avond brengen we door voor de TV, achter de laptop/tablet, en naast het zwembad. Het blijft ongehinderd lekker van temperatuur, en op de weekendavonden is het TV aanbod dusdanig slecht dat buiten zitten beter bevalt dan voor de kijkbuis. Morgen hebben we weer dezelfde saaie plannen, en al is dat voor de meelezers waarschijnlijk geen reden om wakker te blijven, wij slapen er geen minuut minder om. Maar wie weet wat er nog op ons pad komt. U hoort het morgen.